Ekmeğin farklı türleri eski zamanlardan beri Ermeni mutfağının ayrılmaz bir parçası oluşturuyor. Lavaş ince ekmekten pişmiş ve bir metreye yakın uzunluğu en yaygın ev popüler ekmektir. Aslında lavaş mayasız pişiriyorlar. Pişirmiş zamanda o önceden özel sobanın tandırın hararetli duvarına yapıştırıyor.
Babaanneler bazı zaman bırakmış hamurdan bir humur yumurluğu maya olarak ertesi defada yeni kitleyen eleştirmek için tutulur.
Şimdi lavaşın pişirmiş kurulması unutan geleneklerinin sırasındadır. Yılın sıcak havalarda tandır için odun ve tezek daha kolay bulundu ve bundan dolayı son baharda daha fazla lavaşlar pişiriyorlardı.
Lavaş pişirmesi sobasının yaratılış kökleri bile tarih derinlerine getiriyor. Tandır kendisinden ateş tuğasından ve toprağın içinde girilmişten gösteriyor. Tandır geniş döşemesinde havanın devri için delik bulunuyor, bu döşemede ise odun yakıdı yardım etmek için tüp var. Tandır hem lavaş hem de başka urabiyeler, farklı çorbalar, tahıllar, sebze, balık, kümes hayvanları pişirmek için kullanıyorlar.
Ermeni lavaş UNESCO gayri maddi kültürel mirasının lisesinde dahil edildi.
Türkçeye çevirdi – Narek Aleksanyan
