Eski Ermenice 5. yüzyılın dil düzeyinde hem önemli hem de uygulamalı değeri özellikle edebiyat işleme yaptığı Grabar başlangıç sürecinde değerli yerinde bulunuyor. Eski Ermenice (Grabar) öncede bir veya bir kaç yakın lehçe seçeneklerde önermiş genel konuşma temelinde gelişti.
Edebiyat dilinin paralel lehçeler vardir. Şunlar birbirinden aslında fonrtik sistemiyle ve kelime özelliklerle farkedildi. Edebiyat biçimi o zamanda etkinliklerin en geniş çerçevelerinle kullanıyor. O 5. yüzyılda konuşma dili olarak, okulda, ayinde, edebiyat nesirinde, tarihte en geniş anlamla temsil edildi.
Bu zamanda dilin büyük tabakaları zayıf. Grabar kendiyle hiç bir dili ile benzemedir, o aynı dili olarak haraket etti.
Yapısal nottadan Grabar gramer kategoriler zenginliğiyle, gramer anlamların bolluğuyla ve karşılatırmalı yaptılarını görünüyor.
Grabarın fonetik sistemi çok zengin. Fonetik zincirde sesleri bağlığı ve pozisyonel bazı kanunlarını işleniyor. Kelimenin önünde sessiz harf dahil etmiyor. Kelime yalnız sesli harfla başlayabilir.
Gramer yapısı esas çekimedir: Aglutinasyan elemanları var. Isim, önad, sayı, sıfatı, durumları ve fiil çeken konuşmanın parçasını oluyor. Durum sisteminde şahıs ve adılları farklıdır. Iç ve dış çekleri aynılıyor.
Grabar altı durumu var. Cümle yapısı bazı değişerek konuşma dilini yaklaşıyor.
Bütün değeşikleri dilin yapısını yenilmesini getirdi. Bunun üzerine Orta Ermenice hayata çıktı.
Türkçeye çevirdi – Narek Aleksanyan
Daha oku: Ermenice
