X դարից «Արցախ» տեղանունն աստիճանաբար փոխարինվել է «Խաչեն»-ով, իսկ XVI-XVII դարերից տարածում է գտել օտար «Ղարաբաղ» անվանումը Մանրամասն

Երևանի խանությունը վարչական միավոր էր Մեծ «Հայքի Այրարատ և Սյունիք նահանգների տարածքում՝ թուրքմենական ցեղախմբերի, Սեֆյան, Զենդերական և Ղաջարական Պարսկաստանի տերապետության տակ: Գոյություն է ո... Մանրամասն

Յաղուբ փադիշախի սպանությունից հետո (1490թ) թագաժառանգների միջև ծավալված ներքին գահակալական կռիվները էականորեն թուլացրել են ակկոյունլուների պետությունը, որը շուտով բաժանվում է Սեֆյան Պարսկաստ... Մանրամասն

Մոնղոլ-թաթարական արշավաններից հետո Հայաստանը ենթարկվեց միջնասիական այլ քոչվոր ցեղերի արշավանների և ավերածությունների, որոնց հետևանքով մշակութային բնականոն զարգացումը ոչ միայն ընդհատվեց, այլ... Մանրամասն

Կիլիկիայի պետությունը բուն Հայաստանից դուրս հայերի կողմից ստեղծված հայկական պետականությունն էր, որը ակտիվ դերակատարություն ունեցավ միջազգային ասպարեզում Մանրամասն

Սելջուկ - թյուրքերի ասպատակությունները սկսվեցին XI դարի կեսերին: Սելջուկյան տիրապետությունը Հայաստանում տևել է մինչև XIII դարի սկիզբը: Մանրամասն

Բագրատուներին չհաջողվեց հաղթահարել ֆեոդալականմասնատվածությունը, որը հանգեցրեց ոչ միայն անկախության, այլ նաև՝ պետականության կորուստի: Մանրամասն

Արաբական խալիֆայության տիրապետության շուրջ երկու դարի ընթացքում հայ ժողովուրդը շարունակում էր պայքարը ոչ միայն պետականության, այլ նաև՝ ազգայինի պահպանության համար Մանրամասն

Մարզպանական Հայաստանն ինքնավար վարչաքաղաքական միավոր էր, որի փաստացի տերերը հայ նախարարներն էին: Այլ էր վիճակը Արևմտյան՝ Բյուզանդական Հայաստանում Մանրամասն

Արշակունիները ոչ միայն կարողանում են վերականգնել Հայաստանի պետականությունն ու ամբողջականությունը, այլ նաև վերադարձնել այն որպես տարածաշրջանային դերակատար Մանրամասն